Sladjana Dimitrijevic
“ik bleef niet stil zitten”
Ik ben Sladjana Dimitrijevic (75), kom uit Servië en heb daar de lerarenopleiding afgerond. Op mijn 21ste kwam ik naar Nederland om te werken bij een chocoladefabriek in Alkmaar en als docent Eigen Taal en Cultuur. Daarnaast heb ik taalcursussen georganiseerd voor Nederlanders die met vakantie gingen naar Servië en heb ook een volksdansgroep en zanggroep opgezet. Toen de oorlog in 1990 uitbrak was ik heel teleurgesteld en ben ik hiermee gestopt. Maar ik bleef niet stilzitten.
Ik deed vrijwilligerswerk en ging parttime studeren. Doordat een beroepskracht mij heeft ondersteund bij mijn studie, is het mij gelukt de opleiding af te ronden en een baan te krijgen bij het Internationale Vrouwencentrum in Den Helder en als sociaal-cultureel werkster in Alkmaar. En ik heb op mijn beurt als beroepskracht weer vrouwen ondersteund op weg naar vrijwilligerswerk en betaalde banen.
"Het is fijn om bij Mare Nostrum te werken."
Tijdens mijn betaald werk als sociaal-cultureel werkster was ik coördinator en projectontwikkelaar. Toen ik met pensioen ging zocht ik vrijwilligerswerk dat bij mij paste en las op de website van het wijkcentrum Mare Nostrum dat ze een vrijwilliger zochten.
De beroepskracht die daar zat zag wat ik kon en vroeg me om het Odensehuis op te zetten. Ik zei gelijk ja, omdat ik mijn kennis en ervaring heel goed kon gebruiken bij het opzetten van dit project. Ik ben gelijk aan de slag gegaan als de vrijwillige coördinator. Het Odensehuis is een ontmoetingsplek voor mensen met beginnende dementie en/of geheugenproblemen en hun mantelzorgers. Het doel is dat mensen met dementie zoveel mogelijk deelnemen aan het sociale leven. Inmiddels is het Odensehuis een groot succes.
Het is fijn om bij Mare Nostrum te werken: ze kijken welke talenten en kennis vrijwilligers hebben en geven je de vrijheid om ermee aan de slag te gaan. Daarnaast krijgen alle vrijwilligers ondersteuning van beroepskrachten van het wijkcentrum om met plezier te kunnen werken en we worden ontzettend gewaardeerd.
"We hebben samen een levensboom gemaakt."
We praten hier niet vaak over de beperkingen van de deelnemers maar drinken samen koffie, lunchen, praten en lachen met elkaar. We sporten, zingen met een accordeonist en vieren elkaars verjaardagen. Onder begeleiding van twee vrijwillige kunstenaressen hebben we samen een levensboom gemaakt en die hangt hier aan de wand. We praatten met de deelnemers over vroeger, toen ze geen dementie hadden en in de bloei van hun leven waren, en hoe ze zich nu voelen. Dat is verbeeld in deze boom.
Als de deelnemers zeggen dat ze het zo leuk vinden en het fijn vinden dat ze hier elke maandag met plezier komen, dan ben ik blij. Je ziet ze genieten en mantelzorgers zijn er ook heel blij mee. Ik krijg daar kippenvel van en veel voldoening.
‘Ik heb nog allerlei ideeën ..’
Ik heb nog allerlei ideeën om dit verder te ontwikkelen. Ik zou bijvoorbeeld graag bijeenkomsten voor mantelzorgers opzetten, want ik merk dat zij iets willen vertellen, maar ze komen daar niet aan toe als ze hier zijn met hun persoon met dementie. Daarom wil ik peilen waaraan ze behoefte hebben en dan voor hen iets opzetten onder begeleiding van een ex-mantelzorger.
Het Odensehuis draait volledig op vrijwilligers. Voor de deelnemers is het belangrijk dat ze steeds dezelfde gezichten zien, dus continuïteit is belangrijk. Wij zijn nog op zoek naar vrijwilligers die bereid zijn om van 9 tot 13.30 uur aanwezig te zijn. Je kunt aangeven hoe vaak je beschikbaar bent: elke week, elke twee of drie weken en dan roosteren we je in. We zijn elke maandag open, ook in de zomervakantie. Een vrijwilliger hoeft niet al van alles te weten, maar moet wel begaan zijn met mensen met dementie en bereid zijn om in de praktijk te leren of een cursus te doen. (Hier kun je contact opnemen.) Mijn advies aan een vrijwilliger die hier wil komen werken is: kom gewoon een paar keer langs en kijk of het bij je past. Dan kun je je talenten gebruiken en kom je met voldoening thuis.
".. zelf balans aanbrengen tussen vrijwilligerswerk en privé."
Bij Humanitas werk ik ook als vrijwilliger: bij Home Start en bij het Maatjesproject. Bij Home Start ondersteun ik gezinnen met kinderen bij bijvoorbeeld de opvoeding of sociale activering. Bij het Maatjesproject werk ik als maatje voor mensen die meer sociale contacten nodig hebben.
Als vrijwilliger kan ik zelf balans aanbrengen tussen werk en privé. Ik geef goed mijn grenzen aan. Een valkuil is dat je in je enthousiasme te veel gaat doen en dan haak je af. Ik werk nu zo’n zes uur per week bij Mare Nostrum en ongeveer vier uur in de maand bij Humanitas.
Interview: Jessica van Hooff
Bezoek de website van: Mare Nostrum Humanitas Noord-Kennemerland