stanley weel
Stichting Polderhart bestaat
15 jaar - in gesprek met Stanley Weel
Ik ben Stanley Weel, 64 jaar, woon in West-Graftdijk en ben vrijwilliger bij Stichting Polderhart. In de regio Grootschermer, Driehuizen, Schermer, Stompetoren, De Rijp, Graft, Oost- en West Graftdijk geven we scholing aan mensen die willen leren reanimeren en we onderhouden het AED netwerk in de hele regio. We worden gesubsidieerd door de gemeente Alkmaar.
Jubileum! Vijftien jaar geleden vroegen de veiligheidsregio NHN en de voormalige gemeentes Graft-De Rijp en Schermer om een netwerk op te zetten van openbare AED’s en te zorgen dat er mensen waren om ze te bedienen. Dat resulteerde in Stichting Polderhart. We begonnen met 16 AED’s en nu hebben we er 30 en mensen kwamen massaal naar de opleiding.
Vanuit mijn achtergrond ben ik gevraagd om het bestuur van Polderhart met raad en daad bij te staan. Uiteindelijk ben ik lid geworden van het bestuur en toen de voorzitter wegging ben ik hem opgevolgd.
Het bestuur bestaat uit zeven vrijwilligers, het is een heel leuk ploegje. We hebben van alles voor elkaar over en het zijn allemaal enthousiaste mensen. Als de een het wat drukker heeft, neemt de ander wat over. Iedereen heeft zijn kwaliteiten en zet die in. Besturen doe je samen. Binnenkort treedt iemand van het bestuur af en we zoeken een opvolger.
"Onze grootste wens is dat cursisten zich aansluiten bij Hartslagnu"
Ik ben reanimatie instructeur, heb jaren als verpleegkundige op de ambulance in Amsterdam gewerkt en zat bij de vrijwillige brandweer in De Rijp. Acht jaar geleden ging ik met pensioen en stopte toen ook met de brandweer. Nu heb ik mijn eigen bedrijf en geef BHV- en reanimatietrainingen met AED. Daardoor is het voor mij heel makkelijk om eens per twee maanden een herhalingsavond te geven en 1-2 keer per jaar een groep nieuwelingen te draaien. Het is heel belangrijk dat mensen terugkomen voor de gratis jaarlijkse herhalingsavond.
Onze grootste wens is dat cursisten zich aansluiten bij Hartslagnu. Dat is het reanimatie oproepsysteem van Nederland. De overlevingskans is het grootst als je iemand binnen 6 minuten reanimeert en een AED aansluit. Wij zijn gelieerd aan Hartslagnu en als je je daar aanmeldt, geven wij de gratis herhalingslessen. We bieden ook een luisterend oor als iemand een reanimatie heeft gedaan, want dat kan een indrukwekkende ervaring zijn.
Vrijwilliger zijn voor Hartslagnu vraagt weinig tijd. Je hebt de app van Hartslagnu en als er ergens in onze regio hulp nodig is worden een paar mensen gealarmeerd die het dichtstbij zijn. De een gaat de AED halen, de ander naar het opgegeven adres. Samen zorgen zij dat er zo snel mogelijk wordt begonnen met reanimatie. Daar gaan ze mee door totdat er een ambulance is. In dit gebied zit je nu eenmaal een eind van het ziekenhuis af, dus zo’n netwerk kan levens redden. Als de ambulance komt, neemt die de reanimatie over. Het is heel wisselend hoe vaak zoiets voorkomt.
Het leukste vind ik het lesgeven, dat is mij op het lijf geschreven. Ik praat makkelijk en heb veel gezien in de jaren dat ik op de ambulance werkte. Dat vind ik leuk om over te dragen aan mensen en om mensen bewust te maken dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is. Besef dat er iets kan gebeuren, ook in je directe omgeving, en hiermee kun je een leven te redden. Ik vind het belangrijk dat mensen kunnen reanimeren. Er zijn ook hier bij ons in de regio succesverhalen te vinden. Dat motiveert mij en dat bestuurlijke hoort erbij, anders bestaat de stichting niet.
Ik geef gemiddeld een keer in de maand (uitgezonderd de zomermaanden) een avond les. En elke 2-3 maanden vergaderen we, dat is goed te doen. Andere bestuursleden zijn meer tijd kwijt dan ik.
Ik geef gemiddeld een keer in de maand (uitgezonderd de zomermaanden) een avond les. En elke 2-3 maanden vergaderen we, dat is goed te doen. Andere bestuursleden zijn meer tijd kwijt dan ik.
"Doe wat je leuk vindt!"
Het aantal vrijwilligers en het aantal mensen dat op les wil komen loopt terug. Corona heeft erin gehakt en iedereen heeft het druk. Dat is jammer. Je hebt er denk ik overal mee te maken dat er minder vrijwilligers zijn. Door op een leuke manier les te geven wil ik bereiken dat het aantal mensen dat wil leren reanimeren niet verder terugloopt. Ik kan mensen zoveel vertellen over EHBO, zodat ze niet in paniek raken als er iets gebeurt en handelend kunnen optreden naar hun partner of de buurman. Dat geeft een voldaan gevoel.
Voor een fles wijn heb ik de hele vriendengroep van mijn zoon les gegeven. Dát vind ik leuk. Net als wanneer mensen hier met hun verhalen komen tijdens de les, en de les leuk vinden. Er wordt ook gelachen. Dat zijn mijn mooie ervaringen.
Mijn advies aan een nieuwe vrijwilliger? Doe wat je leuk vindt. Als je het leuk vindt om met mensen te klaverjassen, handwerken, fietsen, verzin het maar, ga dat doen. Doe het omdat je het leuk vindt, niet omdat het moet. Oppassen op ons kleinkind is ook leuk, dat is in feite ook vrijwilligerswerk. Je krijgt er voldoening van. Als iemand de cursus bij me heeft gedaan en die heeft een succesvolle reanimatie gedaan, doet mij dat goed.
Interview: Jessica van Hooff
Bezoek de website: Stichting Polderhart